Reduktor wody ma tę zaletę, że poprawia urabialność betonu, zmniejsza zużycie wody, zwiększa wytrzymałość i poprawia trwałość betonu. Jednakże w metodzie obliczania ilości rozcieńczalnika łatwo pominąć adsorpcję materiałów sypkich w kruszywach betonowych na reduktorach. Wydajność reduktora wody w betonie o niskiej wytrzymałości jest niska, a zawartość proszku w kruszywa jest niewystarczająca po adsorpcji. Jednakże dawka rozcieńczalnika wody w betonie o wysokiej wytrzymałości jest stosunkowo duża, a ilość adsorpcji proszku w kruszywa nie różni się zbytnio od proszku o niskiej wytrzymałości, co spowoduje, że dawka reduktora wody o wysokiej wytrzymałości będzie mała.

Przy projektowaniu proporcji mieszania należy dobrać odpowiednią dawkę rozcieńczalnika, ani za dużo, ani za mało, co jest wygodne w kontroli produkcji i zapewnia stabilność jakości betonu. Taki jest cel, do którego dążą technicy betonu. Jednakże niezależnie od tego, czy użyte surowce betonowe są naturalne czy sztuczne, nieuchronnie dodawane są pewne materiały proszkowe. Dlatego też przy projektowaniu proporcji mieszania, przy obliczaniu dawki środka zmniejszającego ilość wody należy wziąć pod uwagę proszki surowców betonowych.

Przed obliczeniem dawki reduktora wody należy doświadczalnie określić proporcje mieszanki i dawkę reduktora wody dla betonu wzorcowego, a następnie oblicza się całkowitą objętość proszku w betonie na podstawie proporcji mieszanki betonowej i oblicza się dawkę reduktora; następnie obliczona dawka jest wykorzystywana do obliczenia dawki środka zmniejszającego wodę dla innych klas wytrzymałości.

Przy zastosowaniu na dużą skalę piasku wytwarzanego maszynowo i zwiększeniu zawartości materiałów proszkowych, proszek pochłania lub zużywa pewną ilość reduktora wody. Obliczanie ilości rozcieńczalnika wody na podstawie całkowitej zawartości proszku w surowcach betonowych jest łatwiejsze do kontrolowania i stosunkowo bardziej naukowe.