Data wpisu:17,lipiec,2023

Najczęstszymi problemami po budowie pudru do ścian wewnętrznych są łuszczenie się i wybielanie. Aby zrozumieć przyczyny łuszczenia się proszku szpachlowego do ścian wewnętrznych, należy najpierw zrozumieć podstawowy skład surowca i zasadę utwardzania proszku szpachlowego do ścian wewnętrznych. Następnie, w oparciu o suchość, nasiąkliwość, temperaturę i suchość pogodową ściany podczas wykonywania szpachli, zidentyfikuj główne przyczyny łuszczenia się proszku szpachlowego do ścian wewnętrznych i zastosuj odpowiednie metody, aby rozwiązać problem łuszczenia się proszku szpachlowego

一, Podstawowy skład surowcowy proszku szpachlowego do ścian wewnętrznych:

Najbardziej podstawowymi składnikami szpachli do ścian wewnętrznych są: nieorganiczny materiał wiążący (szary wapń), wypełniacze (ciężki proszek wapniowy, talk itp.) oraz dodatki polimerowe (HPMC, alkohol poliwinylowy, proszek gumowy itp.). Wśród nich proszek do szpachlowania ścian wewnętrznych na ogół nie dodaje białego cementu lub dodaje tylko trochę białego cementu. Redyspergowalny proszek lateksowy ma niewielki wpływ przy małych dawkach, dlatego nie jest stosowany głównie w proszku do szpachlowania ścian wewnętrznych ze względu na koszty lub jest rzadko używany.

Zatem ze względu na problem z formułą samej szpachli do ścian wewnętrznych:

1. Nieorganiczne materiały wiążące, takie jak niski dodatek szarego wapnia i niska jakość szarego wapnia;

2. Dodatek składników wiążących w dodatkach polimerowych w zbyt małej ilości lub niespełniających norm jakościowych może spowodować odpadnięcie proszku szpachlowego ścian wewnętrznych.

Mechanizm utwardzania proszku szpachlowego do ścian wewnętrznych:

Utwardzanie proszku szpachlowego do ścian wewnętrznych opiera się głównie na synergistycznym działaniu proszku wapniowo-wapniowego, HPMC i innych dodatków polimerowych w warunkach zwilżania w celu zestalenia, utworzenia filmu i stabilizacji procesu utwardzania.

Zasada utwardzania szarego proszku wapniowego:

Suszenie i utwardzanie: Podczas procesu zdrapywania duża ilość wody odparowuje z szarego proszku wapniowego, tworząc dużą sieć identycznych porów w zawiesinie. Wolna woda pozostająca w porach, na skutek napięcia powierzchniowego wody, wytwarza ciśnienie kapilarne, dzięki czemu cząstki szarego proszku wapniowego stają się bardziej zwarte, uzyskując w ten sposób wytrzymałość. Dalsze suszenie zawiesiny powoduje wzmocnienie tego efektu. Utwardzanie krystalizacyjne: Wysoko rozproszone cząstki koloidalne w zawiesinie są oddzielane przez warstwę dyfuzyjną pomiędzy cząstkami. W miarę stopniowego zmniejszania się zawartości wody warstwa dyfuzyjna stopniowo się rozrzedza i w ten sposób cząstki koloidalne przylegają do siebie pod działaniem sił molekularnych, tworząc przestrzenną sieć skondensowanych struktur, uzyskując w ten sposób wytrzymałość. Utwardzanie węglem: Zawiesina pochłania gazowy CO2 z powietrza, tworząc węglan wapnia, który w rzeczywistości jest nierozpuszczalny w wodzie. Proces ten nazywany jest karbonatyzacją szlamu. Współreakcje są następujące:

Ca(OH)2+CO2+H2O → CaCO3+(n+1)H2O

Wytworzone kryształy węglanu wapnia współistnieją ze sobą lub z cząsteczkami wodorotlenku wapnia, tworząc ściśle powiązaną sieć krystaliczną, poprawiając w ten sposób wytrzymałość zaczynu. Ponadto, ze względu na nieznacznie zwiększoną objętość substancji stałych węglanu wapnia w porównaniu z wodorotlenkiem wapnia, utwardzona szara zawiesina proszku wapnia ma tendencję do bycia bardziej stałą. 3. Po nałożeniu na ścianę szpachli woda zawarta w szpachli jest tracona głównie na trzy sposoby:

Odparowanie wody na powierzchni szpachli w wyniku reakcji szarego wapnia i białego cementu z chłonną masą szpachlową podstawowej powierzchni ściany. 3. Wpływ czynników konstrukcyjnych na osypywanie się masy szpachlowej:

Przyczyny utraty proszku spowodowane konstrukcją obejmują: złe warunki konserwacji powodujące zbyt szybkie wysychanie szpachli i brak wystarczającej wytrzymałości; Podstawowa powierzchnia ściany jest zbyt sucha, co powoduje, że szpachlówka szybko traci wodę; Nadmierna grubość szpachli w jednej partii.