Zimna pogoda
W niskich temperaturach nacisk kładzie się na zapobieganie przedwczesnemu zamarzaniu i kontrolowanie temperatury otoczenia podczas utwardzania, aby promować rozwój wytrzymałości. Zarządzanie temperaturą płyty podstawowej podczas układania i utwardzania płyty wierzchniej może być najtrudniejszym aspektem związanym z betonowaniem w niskich temperaturach.
Płyta bazowa będzie prawdopodobnie miała większą masę niż płyta wierzchnia. W rezultacie temperatura płyty bazowej będzie miała znaczący wpływ na położenie płyty wierzchniej. Posypki nigdy nie należy kłaść na zamrożonej płycie podstawy, ponieważ temperatura płyty podstawy odbierze ciepło ze świeżej mieszanki posypki.

W zimne dni grzejnik wentylowany powinien być umieszczony na zewnątrz budynku podczas układania pokrycia.
Zalecenia branżowe mówią, że płyta podstawowa powinna być utrzymywana w temperaturze co najmniej 40 F podczas umieszczania i utwardzania wierzchniej warstwy, aby sprzyjać uwodnieniu, zwiększaniu wytrzymałości i zapobiegać zamarzaniu we wczesnym okresie. Chłodniejsze płyty bazowe mogą opóźniać wiązanie polewy, wydłużając czas wypływu i czynności wykończeniowe. Może to również sprawić, że polewa będzie bardziej podatna na inne problemy związane z wykończeniem, takie jak skurcz plastyczny i tworzenie się skorupy na powierzchni. Jeśli to możliwe, zalecamy podgrzanie płyty fundamentowej, aby zapobiec zamarzaniu i zapewnić akceptowalne warunki utwardzania.
Mieszanki posypujące na zimno można zaprojektować tak, aby pomagały zrównoważyć wpływ temperatury otoczenia i płyty podstawowej na czas wiązania. Wymień wolniej reagujące dodatkowe materiały cementowe na cement prosty, użyj cementu typu III i użyj domieszek przyspieszających (rozważ zwiększenie dawki w miarę postępu nakładania, aby utrzymać równomierny czas wiązania).
Kondycjonowanie wilgocią przygotowanego podłoża przed położeniem może być wyzwaniem w zimne dni. Nie zaleca się wstępnego zwilżania płyty fundamentowej, jeżeli przewiduje się zamarznięcie. Większość wykończeń jest jednak budowana na istniejących płytach, gdzie budynek jest wzniesiony i ogrodzony. Dlatego też dogrzanie obszaru, na którym zostanie ułożona warstwa wierzchnia, zwykle nie stanowi większego wyzwania niż podczas początkowej budowy nadbudówki i płyty fundamentowej.
Podobnie jak w przypadku wstępnego zwilżania podłoża, należy unikać utwardzania na mokro, jeśli spodziewane jest zamarznięcie. Jednakże cienko związane posypki są szczególnie wrażliwe na przedwczesne suszenie w miarę wzrostu siły wiązania. Jeżeli związana warstwa wierzchnia wyschnie i skurczy się przed osiągnięciem odpowiedniej siły wiązania z podłożem, siły ścinające mogą spowodować rozwarstwienie powłoki od podłoża. Jeśli rozwarstwienie nastąpi we wczesnym okresie, warstwa wierzchnia nie przywróci połączenia z podłożem. Dlatego zapobieganie przedwczesnemu wysychaniu jest ważnym czynnikiem w konstrukcji klejonych posypek.