Postdatum:14,Maart,2022

Een hulpstof wordt gedefinieerd als een ander materiaal dan water, toeslagstoffen, hydraulisch cementachtig materiaal of vezelversterking, dat wordt gebruikt als ingrediënt van een cementmengsel om de vers gemengde, stollende of uitgeharde eigenschappen ervan te wijzigen en dat vóór of tijdens het mengen aan de batch wordt toegevoegd. . Zoals opgemerkt in Deel 1 wordt een chemisch mengsel doorgaans verder gedefinieerd als een niet-puzzolaanmengsel (waarbij geen calciumhydroxide nodig is om te reageren) in de vorm van een vloeistof, suspensie of in water oplosbare vaste stof.

Waterreducerende hulpstoffen verbeteren de plastische (natte) en verharde eigenschappen van beton, terwijl uithardingsbeheersende hulpstoffen worden gebruikt bij het plaatsen en afwerken van beton bij andere dan optimale temperaturen. Beide dragen, wanneer ze op de juiste manier worden gebruikt, bij aan goede betonpraktijken. Bovendien moeten beide mengsels voldoen aan de eisen van ASTM C 494 (zie Tabel 1).

Waterreducerende hulpstoffen

Waterreduceerders doen in wezen dat: de hoeveelheid aanmaakwater verminderen die nodig is om een ​​bepaalde inzinking te verkrijgen. Dit kan resulteren in een verlaging van de water-cementverhouding (w/k-verhouding), wat leidt tot verhoogde sterkten en duurzamer beton.

Het verminderen van de w/k-verhouding van beton wordt gezien als de belangrijkste factor bij het maken van duurzaam beton van hoge kwaliteit. Aan de andere kant kan het cementgehalte soms worden verlaagd terwijl de oorspronkelijke w/k-verhouding behouden blijft om de kosten of de hydratatiewarmte voor massale betonstortingen te verminderen.

Waterreducerende hulpstoffen verminderen ook de segregatie en verbeteren de vloeibaarheid van het beton. Daarom worden ze ook vaak gebruikt voor betonpomptoepassingen.

Waterreducerende hulpstoffen vallen doorgaans in drie groepen: laag-, midden- en hoog bereik. Deze groepen zijn gebaseerd op het bereik van de waterreductie voor het mengsel. Het percentage waterreductie is relatief ten opzichte van het oorspronkelijke mengwater dat nodig is om een ​​bepaalde inzinking te verkrijgen (zie Tabel 2).

Hoewel alle waterverminderaars overeenkomsten vertonen, heeft elk een geschikte toepassing waarvoor deze het meest geschikt is. Tabel 3 geeft een samenvatting van de drie soorten waterreducerende hulpstoffen, hun bereik van waterreductie en hun primaire toepassingen. Hun effect op het meevoeren van lucht zal variëren afhankelijk van de chemie.

Hoe ze werken

Wanneer cement in contact komt met water, trekken ongelijksoortige elektrische ladingen aan het oppervlak van de cementdeeltjes elkaar aan, wat resulteert in uitvlokking of groepering van de deeltjes. Een groot deel van het water wordt tijdens dit proces geabsorbeerd, wat leidt tot een samenhangend mengsel en minder inzinking.

Waterreducerende mengsels neutraliseren in wezen oppervlakteladingen op vaste deeltjes en zorgen ervoor dat alle oppervlakken soortgelijke ladingen dragen. Omdat deeltjes met gelijke ladingen elkaar afstoten, verminderen ze de uitvlokking van de cementdeeltjes en zorgen ze voor een betere verspreiding. Ze verminderen ook de viscositeit van de pasta, wat resulteert in een grotere inzinking.

Tabel 4 presenteert enkele van de meest voorkomende materialen die voor elk assortiment waterreductiemiddelen worden gebruikt. Afhankelijk van het product en de fabrikant worden ook andere componenten toegevoegd. Sommige waterreducerende hulpstoffen hebben secundaire effecten of worden gecombineerd met vertragers of versnellers.