Postdatum:17,Jul,2023

De meest voorkomende postconstructieproblemen van putty poeder van interne wandpoeder zijn pellen en bleken. Om de redenen voor het afpellen van het puttery poeder van de interne wand te begrijpen, is het noodzakelijk om eerst het basissamenstelling van de grondstof en het uitharding van interne wandpoeder te begrijpen. Vervolgens, op basis van de droogheid, waterabsorptie, temperatuur en het weer droogheid van de wand tijdens de plamuurconstructie, identificeer de belangrijkste redenen voor het afpellen van het putty poeder van de interne wand en gebruik overeenkomstige methoden om het probleem van stopverf poederschillen op te lossen

一、 Basissamenstelling van grondstof van grondstof van putty poeder binnen de binnenwand:

De meest basale componenten van putty poeder van binnenwand zijn onder meer: ​​anorganisch bindmateriaal (grijs calcium), vulstoffen (zwaar calciumpoeder, talkpoeder, enz.) En polymeeradditieven (HPMC, polyvinylalcohol, rubberpoeder, enz.). Onder hen voegt de binnenwandpoeder over het algemeen geen wit cement toe of voegt slechts een klein wit cement toe. Redispersibel latexpoeder heeft weinig effect bij lage dosering, dus het wordt voornamelijk niet gebruikt in putty poeder van binnenwand vanwege kostenproblemen of wordt zelden gebruikt.

Dus vanwege het probleem met de formule van het putty poeder van binnenwand zelf:

1. Anorganische bindingsmaterialen, zoals lage toevoeging van grijs calcium en ondermaatse kwaliteit van grijs calcium;

2. De toevoeging van bindingscomponenten in polymeeradditieven die te laag zijn of niet voldoen aan de kwaliteitsnormen kan ertoe leiden dat het interne muurpoetspoeder eraf valt.

二、 Curing -mechanisme van putty poeder van binnenwand:

De uitharding van de binnenwandpoeder is voornamelijk afhankelijk van het synergetische effect van limoencalciumpoeder, HPMC en andere polymeeradditieven onder bevochtigingsomstandigheden om te stollen, een film te vormen en het uithardingsproces te stabiliseren.

Het verhardende principe van grijs calciumpoeder:

Droog en verharding: tijdens het schraapproces verdampt een grote hoeveelheid water uit het grijze calciumpoeder en vormt een groot netwerk van identieke poriën in de slurry. Het vrije water dat in de poriën blijft, als gevolg van de oppervlaktespanning van het water, genereert capillaire druk, waardoor de grijze calciumpoederdeeltjes compacter worden, waardoor de sterkte wordt verkregen. Wanneer de slurry verder wordt gedroogd, wordt dit effect ook versterkt. Kristallisatieharding: sterk gedispergeerde colloïdale deeltjes in de slurry worden gescheiden door de diffusielaag tussen de deeltjes. Naarmate het watergehalte geleidelijk afneemt, wordt de diffusielaag geleidelijk door de diffusie, en dus hechten de colloïdale deeltjes zich aan elkaar onder de werking van moleculaire krachten, waardoor een ruimtelijk netwerk van gecondenseerde structuren wordt gevormd, waardoor de sterkte wordt verkregen. Koolstofharding: de slurry absorbeert CO2 -gas uit de lucht en vormt calciumcarbonaat dat eigenlijk onoplosbaar is in water. Dit proces wordt carbonatatie van slurry genoemd. De CO -reacties zijn als volgt:

CA (OH) 2+CO2+H2O → CACO3+(N+1) H2O

De gegenereerde calciumcarbonaatkristallen bestaan ​​naast elkaar of met calciumhydroxidedeeltjes, die een strak met elkaar verweven kristalnetwerk vormen, waardoor de sterkte van de slurry wordt verbeterd. Vanwege het iets verhoogde vaste volume van calciumcarbonaat in vergelijking met calciumhydroxide, is bovendien de geharde grijze calciumpoederslurry meestal steviger. 3 、 Nadat stopverf poeder op de muur is aangebracht, gaat het water in de stopverf voornamelijk verloren door drie manieren:

De waterverdamping op het oppervlak van de stopverf wanneer het grijze calcium en witte cement reageren in het absorberende stopverf van het basiswandoppervlak. 3. De invloed van bouwfactoren op het poedervergrendeling van het stopverf poeder:

De redenen voor poederverlies veroorzaakt door de constructie zijn: slechte onderhoudsomstandigheden waardoor de stopverf te snel drogen en niet voldoende kracht hebben; Het basiswandoppervlak is te droog, waardoor de stopverf snel water verliest; Overmatige dikte van stopverf in een enkele batch.