Postdatum:17,juli,2023

De meest voorkomende postconstructieproblemen van stopverfpoeder voor binnenmuren zijn afbladderen en bleken. Om de redenen voor het afpellen van binnenmuurplamuurpoeder te begrijpen, is het noodzakelijk om eerst de basisgrondstofsamenstelling en het uithardingsprincipe van binnenmuurplamuurpoeder te begrijpen. Identificeer vervolgens, op basis van de droogte, wateropname, temperatuur en weersdroogte van de muur tijdens de bouw van stopverf, de belangrijkste redenen voor het afpellen van stopverfpoeder voor de binnenmuur en gebruik overeenkomstige methoden om het probleem van het afpellen van stopverfpoeder op te lossen

一、 Basisgrondstofsamenstelling van stopverfpoeder voor binnenmuren:

De meest elementaire componenten van stopverfpoeder voor binnenmuren zijn: anorganisch hechtmateriaal (grijs calcium), vulstoffen (zwaar calciumpoeder, talkpoeder, enz.) en polymeeradditieven (HPMC, polyvinylalcohol, rubberpoeder, enz.). Onder hen voegt stopverfpoeder voor binnenmuren over het algemeen geen wit cement toe of voegt slechts een beetje wit cement toe. Herdispergeerbaar latexpoeder heeft weinig effect bij een lage dosering, dus wordt het vanwege kostenoverwegingen voornamelijk niet gebruikt in plamuurpoeder voor binnenmuren of wordt het zelden gebruikt.

Dus vanwege het probleem met de formule van stopverfpoeder voor binnenmuren zelf:

1. Anorganische bindingsmaterialen, zoals een lage toevoeging van grijs calcium en een ondermaatse kwaliteit van grijs calcium;

2. Door de toevoeging van te lage bindingscomponenten in polymeeradditieven of die niet aan de kwaliteitsnormen voldoen, kan het poeder van de binnenmuurplamuur eraf vallen.

二、Uithardingsmechanisme van stopverfpoeder voor binnenmuren:

Het uitharden van stopverfpoeder voor binnenmuren is voornamelijk afhankelijk van het synergetische effect van kalkcalciumpoeder, HPMC en andere polymeeradditieven onder bevochtigingsomstandigheden om te stollen, een film te vormen en het uithardingsproces te stabiliseren.

Het verhardingsprincipe van grijs calciumpoeder:

Drogen en uitharden: Tijdens het schraapproces verdampt een grote hoeveelheid water uit het grijze calciumpoeder, waardoor een groot netwerk van identieke poriën in de slurry ontstaat. Het vrije water dat in de poriën achterblijft, veroorzaakt door de oppervlaktespanning van het water, capillaire druk, waardoor de grijze calciumpoederdeeltjes compacter worden en zo sterkte verkrijgen. Wanneer de mest verder wordt gedroogd, wordt dit effect ook versterkt. Kristallisatieharding: Sterk verspreide colloïdale deeltjes in de slurry worden gescheiden door de diffusielaag tussen de deeltjes. Naarmate het watergehalte geleidelijk afneemt, wordt de diffusielaag geleidelijk dunner, en dus hechten de colloïdale deeltjes aan elkaar onder de werking van moleculaire krachten, waardoor een ruimtelijk netwerk van gecondenseerde structuren wordt gevormd, waardoor sterkte wordt verkregen. Koolstofverharding: De slurry absorbeert CO2-gas uit de lucht en vormt calciumcarbonaat dat feitelijk onoplosbaar is in water. Dit proces wordt carbonatatie van slurry genoemd. De co-reacties zijn als volgt:

Ca(OH)2+CO2+H2O →CaCO3+(n+1)H2O

De gegenereerde calciumcarbonaatkristallen bestaan ​​naast elkaar of met calciumhydroxidedeeltjes en vormen een nauw verweven kristalnetwerk, waardoor de sterkte van de slurry wordt verbeterd. Bovendien heeft de geharde grijze calciumpoederslurry, als gevolg van het enigszins toegenomen vaste volume van calciumcarbonaat in vergelijking met calciumhydroxide, de neiging om vaster te zijn. 3. Nadat stopverfpoeder op de muur is aangebracht, gaat het water in de stopverf voornamelijk op drie manieren verloren:

De waterverdamping op het oppervlak van de stopverf wanneer het grijze calcium en het witte cement reageren in het absorberende stopverfpoeder van het basiswandoppervlak. 3. De invloed van constructiefactoren op de poederafscheiding van het stopverfpoeder:

De redenen voor poederverlies veroorzaakt door constructie zijn onder meer: ​​slechte onderhoudsomstandigheden waardoor de stopverf te snel droogt en niet voldoende sterkte heeft; Het basismuuroppervlak is te droog, waardoor de stopverf snel water verliest; Overmatige dikte van stopverf in één batch.