Waterreductiemiddelen van polycarbonzuren kunnen bij praktische toepassingen veel problemen tegenkomen. Laten we nu de veel voorkomende problemen opsommen die men tegenkomt in technische toepassingen en hun oplossingen.

De eerste is het moddergehalte van het zand. Wanneer het slibgehalte van het zand hoog is, wordt de belastingverlaging van het polycarbonzuur-waterreductiemiddel aanzienlijk verlaagd, en de verandering is niet duidelijk wanneer het gehalte wordt verhoogd. Oplossing: Gebruik deze partij zand voor laagwaardig gewoon beton; controleer strikt het moddergehalte van het zand en eis dat het moddergehalte minstens minder dan 2% bedraagt.

De tweede is de onverenigbaarheid tussen zand en waterreducerend middel van polycarbonzuur. Wanneer de gradatie, het moddergehalte en het moddergehalte van zand aan de eisen voldoen, lost het niet op met polycarbonzuur waterreducerend middel, en het zand heeft wat. De chemische samenstelling is in strijd met de samenstelling van het polycarbonzuur waterreducerend middel, en het gemengde beton heeft geen vloeibaarheid. Oplossing: Voor elke partij zand die de locatie binnenkomt, moet u, als de fysieke indicatoren gekwalificeerd zijn, de verhouding van het betonconstructiemengsel opnieuw testen om het onoplosbare zand van de locatie te verwijderen. Dan is het verlies aan betoninzinking snel, wat vereist dat de fabrikant van het waterreductiemiddel een inzinkingsretentiemiddel toevoegt en vervolgens de grondstoffen ter plaatse gebruikt om de mengverhouding opnieuw te testen om het inzinkingsverlies aan te passen aan de bouwvereisten.

De laatste is het fenomeen betonbloeding. Onder regenachtige omstandigheden werd C50-beton gestort en werd het beton in goede staat uit de tankwagen gelost, maar nadat het beton was getrild, ontstond er bloeding en segregatie. Oplossing: Verminder het waterverbruik, verleng de mengtijd, verminder het 0,1%-gehalte, het trillen van beton bloedt niet en maak betonmonsters met een druksterkte van 28 dagen om de ontwerpsterkte te bereiken.