Tarikh Pos:24,Apr,2023
Natrium lignosulfonatadalah polimer semula jadi. Ia adalah hasil sampingan pengeluaran pulpa, iaitu polimer 4-hidroksi-3-metoksibenzena. Ia mempunyai keterserakan yang kuat. Oleh kerana berat molekul dan kumpulan berfungsi yang berbeza, ia mempunyai darjah keterserakan yang berbeza. Ia adalah bahan aktif permukaan yang boleh diserap pada permukaan pelbagai zarah pepejal dan boleh menjalankan pertukaran ion logam. Ia juga mempunyai pelbagai kumpulan aktif dalam strukturnya, jadi ia boleh menghasilkan pemeluwapan atau ikatan hidrogen dengan sebatian lain.
Oleh kerana strukturnya yang istimewa,natrium lignosulfonatmempunyai sifat fizikokimia permukaan seperti serakan, pengemulsi, pelarutan dan penjerapan. Produknya yang diubah suai digunakan sebagai surfaktan nutrien mineral, dan proses pengeluarannya telah matang.

Prinsip penggunaannatrium lignosulfonat:
Bilangan rantai karbon sangat berbeza mengikut bahan berbeza yang diekstrak daripada lignin. Ada yang sesuai untuk pengeluaran baja dan ada yang sesuai untuk bahan tambahan racun perosak. Ia mengandungi pelbagai fungsi aktif, keterserakan dan kelat, yang mudah digabungkan dengan unsur logam untuk membentuk keadaan kelat, memperbaiki sifat fizikal dan kimia unsur nutrien logam, menjimatkan kos dan meningkatkan kecekapan. Sifat penjerapan dan pelepasan perlahan lignin dapat mengekalkan keberkesanan baja kimia dengan lebih baik dan menjadikannya terbebas secara perlahan. Ia adalah bahan pelepasan perlahan yang baik untuk baja sebatian organik. Lignin ialah sejenis sebatian organik makromolekul polisiklik yang mengandungi banyak kumpulan negatif, yang mempunyai pertalian kuat untuk ion logam bervalensi tinggi dalam tanah.
Natrium lignosulfonatjuga boleh digunakan untuk pemprosesan racun perosak. Lignin mempunyai luas permukaan khusus yang besar dan mengandungi pelbagai kumpulan aktif, yang boleh digunakan sebagai agen pelepasan perlahan racun perosak.
Terdapat perbezaan dalam struktur antara lignin dalam tumbuhan dan lignin selepas pemisahan. Dinding sel pembahagian sel tumbuhan yang baru dihasilkan adalah nipis dan kaya dengan polisakarida berasid seperti pektin, yang secara beransur-ansur menjana selulosa dan hemiselulosa. Sel-sel tersebut membezakan kepada pelbagai sel xilem yang unik (gentian kayu, trakeid dan salur, dll.). Apabila lapisan S1 dinding sekunder terbentuk, lignin mula terbentuk dari penjuru dinding primer. Fenomena ini biasanya dipanggil lignifikasi. Dengan kematangan tisu tumbuhan, lignifikasi berkembang ke arah lapisan antara sel, dinding primer dan dinding sekunder. Lignin secara beransur-ansur disimpan di dalam dan di antara dinding sel, mengikat sel dan sel bersama-sama. Semasa lignifikasi dinding sel tumbuhan, lignin menembusi ke dalam dinding sel, meningkatkan kekerasan dinding sel, menggalakkan pembentukan tisu mekanikal, dan meningkatkan kekuatan mekanikal dan kapasiti menanggung beban sel dan tisu tumbuhan; Lignin menjadikan dinding sel hidrofobik dan menjadikan sel tumbuhan tidak telap, memberikan jaminan yang boleh dipercayai untuk pengangkutan jarak jauh air, mineral dan bahan organik dalam badan tumbuhan; Penyusupan lignin ke dalam dinding sel juga secara objektif membentuk penghalang fizikal, berkesan menghalang pencerobohan pelbagai patogen tumbuhan; Ia menghalang molekul pengaliran dalam xilem daripada meresap keluar air, dan pada masa yang sama membolehkan tumbuhan daratan bertahan dalam persekitaran yang agak kering, yang meningkatkan daya tahan tumbuhan terhadap penyakit. Lignin berperanan dalam mengikat selulosa, hemiselulosa dan garam tak organik (terutamanya silikat) dalam tumbuhan.
Faktor-faktor yang mempengaruhi penguraian lignin termasuk pH tanah, kelembapan dan keadaan iklim. Faktor lain, seperti ketersediaan nitrogen dan mineralogi tanah, juga mempunyai kesan. Penjerapan Fe dan Al oksida pada lignin boleh mengurangkan penguraian lignin.