عیوب خود بتن:
عملکرد بتن با نسبت سیمان، ماسه، شن و آب تعیین می شود. به منظور بهبود عملکرد معین بتن، نسبت مواد خام را می توان تنظیم کرد. اما این اغلب منجر به ضرر و زیان از طرف دیگر می شود. به عنوان مثال برای افزایش سیالیت بتن می توان میزان آب مصرفی را افزایش داد اما این امر باعث کاهش مقاومت بتن می شود. به منظور بهبود مقاومت اولیه بتن، می توان میزان سیمان را افزایش داد، اما علاوه بر افزایش هزینه ها، ممکن است انقباض و خزش بتن را نیز افزایش دهد.
نقش مواد افزودنی بتن:
استفاده از افزودنی های بتن می تواند از عیوب فوق جلوگیری کند. در مواردی که تأثیر کمی بر سایر خواص بتن وجود دارد، استفاده از افزودنی های بتن می تواند نوع خاصی از عملکرد بتن را تا حد زیادی بهبود بخشد.
به عنوان مثال، تا زمانی که 0.2% تا 0.3% عامل کاهنده آب لیگنوسولفونات کلسیم به بتن اضافه شود، اسلامپ بتن را می توان بیش از دو برابر بدون افزایش مقدار آب افزایش داد. تا زمانی که ماده کامپوزیت 2 تا 4 درصد سولفات سدیم قند کلسیم (NC) به بتن اضافه شود، می تواند مقاومت اولیه بتن را 60 تا 70 درصد بدون افزایش میزان سیمان بهبود بخشد و همچنین می تواند باعث بهبود بتن شود. مقاومت دیرهنگام بتن افزودن تراکم کننده ضد ترک می تواند به طور قابل توجهی مقاومت در برابر ترک، نفوذ ناپذیری و دوام بتن را بهبود بخشد و استحکام طولانی مدت را به طور کامل بهبود بخشد.