تاریخ ارسال:20,فوریه,2023
عامل کاهش آب چیست؟
ماده کاهش آب ، که به عنوان پراکندگی یا پلاستیک ساز نیز شناخته می شود ، بیشترین کاربردی و ضروری ترین افزودنی در بتن مخلوط آماده است. با توجه به جذب و پراکندگی ، خیس و اثرات لغزنده ، می تواند مصرف آب بتن تازه را با همان عملکرد کار پس از استفاده کاهش دهد ، بنابراین به طور قابل توجهی قدرت ، دوام و سایر خصوصیات بتن را بهبود می بخشد.
ماده کاهش آب را می توان با توجه به اثر کاهش آب آن به دو نوع تقسیم کرد: ماده کاهش دهنده آب معمولی و ماده کاهش دهنده آب با راندمان بالا. ماده کاهش آب می تواند با سایر مواد افزودنی پیچیده شود تا نوع استحکام اولیه ، نوع مشترک ، نوع عقب مانده و ماده کاهش دهنده آب با توجه به نیازهای مهندسی در کاربرد ایجاد شود.
مواد کاهش دهنده آب را می توان به لیگنوسولفونات تقسیم کرد و مشتقات آن ، نمکهای اسید سولفونیک معطر پلی حلقه ای ، نمکهای اسید سولفونیک رزین محلول در آب ، نمکهای اسید سولفونیک آلیفاتیک ، پلیول های بالاتر ، نمک اسید کربوکسیلیک هیدروکسی ، مجتمع های پلیولول ، پلی اکسی اتیلن قورانه و مشتقات آنها با توجه به آنها اجزای اصلی شیمیایی.
مکانیسم عمل کاهش دهنده آب چیست؟
تمام عوامل کاهش دهنده آب عوامل فعال سطح هستند. اثر کاهش آب ماده کاهش دهنده آب عمدتاً با فعالیت سطحی ماده کاهش دهنده آب تحقق می یابد. مکانیسم اصلی عمل کاهش دهنده آب به شرح زیر است:
1) کاهش دهنده آب در رابط مایع جامد جاذب می شود ، تنش سطح را کاهش می دهد ، رطوبت سطح ذرات سیمان را بهبود می بخشد ، ناپایداری ترمودینامیکی پراکندگی سیمان را کاهش می دهد و در نتیجه ثبات نسبی به دست می آید.
2) کاهش دهنده آب جذب جهت بر روی سطح ذرات سیمانی ایجاد می کند ، به طوری که سطح ذرات سیمان همان بار را داشته باشد ، دفع الکترواستاتیک تولید می کند ، بنابراین ساختار فلوک شده ذرات سیمانی را از بین می برد و ذرات سیمانی را پراکنده می کند. برای سوپر پلاستیک سازهای پلی کربوکسیلات و سولفامات ، جذب سوپر پلاستیک به شکل حلقه ، سیم و دنده است ، بنابراین فاصله بین ذرات سیمان را برای تولید دافع الکترواستاتیک افزایش می دهد ، نشان دهنده پراکندگی بهتر و احتباس رکود است.
3) فیلم آب حل شده از طریق ارتباط پیوند هیدروژن بین کاهش دهنده آب و مولکول های آب برای ایجاد محافظت از فضا ، جلوگیری از تماس مستقیم ذرات سیمان و جلوگیری از تشکیل ساختار چگالش تشکیل می شود.
4) از آنجا که یک لایه جذب بر روی سطح ذرات سیمان تشکیل می شود ، می تواند هیدراتاسیون اولیه سیمان را مهار کند ، بنابراین حجم آب آزاد را افزایش داده و باعث افزایش سیالیت خمیر سیمان می شود.
5) برخی از عوامل کاهش دهنده آب نیز مقدار مشخصی از حباب های میکرو را برای کاهش اصطکاک بین ذرات سیمان معرفی می کنند ، بنابراین باعث پراکندگی و پایداری دوغاب سیمان می شوند.
زمان پست: فوریه -20-2023
