2. تأثیر دوز کاهش دهنده آب و مصرف آب:

در کاربردهای عملی، مشکل دوز بهینه هر عامل کاهنده آب وجود دارد. دوز ترجیحی بستگی به نوع سیمان، مقدار سیمان و کیفیت ماده افزودنی دارد. قبل از کاربرد مهندسی، لازم است دوز بهینه و مصرف بهینه آب (نسبت آب به اتصال دهنده) مشخص شود.پلی کربوکسیلیکsعامل کاهنده آب فوق روان کنندهاز طریق اختلاط آزمایشی مکرر با توجه به شرایط سیمان و مواد افزودنی. در کاربرد مهندسی به چسب توجه زیادی داشته باشید مواد بتن را تغییر دهید و مقدار مصرف را با توجه به تغییر کمی تنظیم کنید تا بتن تازه به حالت مورد نیاز برسد.

3. تأثیر کل:

شاخص محتوای گل ماسه تأثیر زیادی بر عملکرد عامل کاهنده آب به ویژه میزان گل ماسه دارد. هنگامی که محتوای گل بیش از 3٪ باشد، عملکرد عامل کاهنده آب به طور قابل توجهی کاهش می یابد. به دست آوردن سیالیت رضایت بخش با افزایش مناسب محتوا دشوار است. در C30 ریخته گری در محل بتن شمع یک پروژه در جینان، زمانی که محتوایپلی کربوکسیلیکsعامل کاهنده آب فوق روان کننده(nofas) 1.0 درصد است، می تواند سیالیت و گسترش مورد نیاز پروژه را برآورده کند. با این حال، در کاربردهای عملی، به دلیل محتوای گل زیاد شن و ماسه (عمدتاً ماسه)، سیالیت بتن هنگام اختلاط کاهش می یابد. به طور کلی، این مشکل را می توان با افزایش مناسب محتوای عامل کاهنده آب حل کرد. اما هنگامی که محتوای ماده کاهنده آب به مقدار مشخصی افزایش می یابد، باز هم نمی تواند الزامات را برآورده کند. برخی از روش های ساخت و ساز نشان می دهد که وقتی محتوای گل بیش از 3٪ باشد، تأثیر آن بر عامل کاهنده آب آشکار است، اما زمانی که محتوای گل بیشتر از 5٪ باشد، صرفاً افزایش محتوای عامل کاهنده آب نمی تواند مشکل را حل کند. مشکل