دوز و مصرف آب فوق روان کننده پلی کربوکسیلات:

فوق روان کننده پلی کربوکسیلاتدارای ویژگی های دوز کم و کاهش آب زیاد است. هنگامی که دوز 0.15-0.3٪ باشد، میزان کاهش آب می تواند به 18-40٪ برسد. با این حال، زمانی که نسبت آب به اتصال دهنده کوچک است (زیر 0.4)، دوز حساس تر از زمانی است که نسبت آب به اتصال دهنده بالا باشد. میزان کاهش آب ازفوق روان کننده پلی کربوکسیلاتبا مقدار مواد سیمانی متفاوت است. در همین شرایط، میزان کاهش آب مقدار ماده سیمانی کمتر از 3 کمتر از 400 کیلوگرم بر متر مکعب است و این تفاوت به راحتی نادیده گرفته می شود. با این حال، در فرآیند استفاده، مشخص خواهد شد که این روش تجربی سنتی برای آن مناسب نیستفوق روان کننده پلی کربوکسیلات، عمدتاً به این دلیلفوق روان کننده پلی کربوکسیلاتنسبت به فوق روان کننده های سنتی نسبت به مصرف آب حساس تر هستند. هنگامی که مصرف آب کاهش می یابد، کارایی مورد انتظار بتن قابل دستیابی نیست. هنگامی که مصرف آب زیاد باشد، اگرچه اسلامپ بزرگتر می شود، خونریزی زیاد و حتی کمی جدایی ایجاد می شود که بر عملکرد کلی بتن تأثیر منفی می گذارد. این باعث ناراحتی زیادی در ساخت سایت واقعی می شود. دما تأثیر زیادی بر میزان آن داردفوق روان کننده پلی کربوکسیلات. در عمل، مشخص شده است که مقدار ماده افزودنی مورد استفاده در تولید معمولی در طول روز در شب کم است (دمای هوا کمتر از 15 درجه سانتیگراد است)، و غالباً سقوط رخ می دهد "بازگشت به بزرگ" ، حتی خونریزی و جداسازی.

بتن در مورد نقطه اشباع و مصرف آب عامل کاهنده آب بسیار حساس است. هنگامی که مقدار مازاد بر آن تجاوز شود، بتن پدیده های نامطلوبی مانند جدا شدن، خونریزی، دوغاب دوغاب، سخت شدن و هوای بیش از حد ظاهر می شود.

(1) آزمایش مخلوط آزمایشی باید دوباره با مواد خام تغییر یافته انجام شود تا دوز برای دستیابی به بهترین اثر تنظیم شود.

(2) دوزفوق روان کننده پلی کربوکسیلاتو مصرف آب بتن باید در حین استفاده به شدت کنترل شود.

(3) در آزمایش بتن عامل کاهنده آب برای مواد خام، سعی کنید عامل کاهنده آب را به نوع "تنبل" تنظیم کنید تا به هدف عدم حساسیت به مواد خام و مصرف آب دست یابید.