تاریخ ارسال:14,در میان,2022

ترکیب به عنوان ماده ای غیر از آب ، مصالح ، مواد سیمانی هیدرولیکی یا تقویت فیبر تعریف می شود که به عنوان یک ماده تشکیل دهنده مخلوط سیمانی برای اصلاح خاصیت مخلوط ، تنظیم یا سخت شده آن استفاده می شود و قبل یا در هنگام مخلوط کردن به دسته اضافه می شود بشر همانطور که در قسمت 1 ذکر شد ، یک ترکیب شیمیایی معمولاً بیشتر به عنوان یک غیر پووزولانیک تعریف می شود (نیازی به هیدروکسید کلسیم برای واکنش ندارد) ترکیبات را به شکل مایع ، تعلیق یا جامد محلول در آب تعریف کنید.

ترکیبات کاهش دهنده آب باعث بهبود خاصیت پلاستیک (مرطوب) و سخت شده بتن می شود ، در حالی که از ترکیبات کنترل کننده تنظیم در بتن استفاده می شود و در غیر از دمای بهینه قرار می گیرد. هر دو ، در صورت استفاده مناسب ، به شیوه های خوب بتن ریزی کمک می کنند. همچنین ، هر دو ترکیب باید الزامات ASTM C 494 را برآورده کنند (به جدول 1 مراجعه کنید).

ترکیبات کاهش دهنده آب

کاهش دهنده های آب اساساً این کار را انجام می دهند: میزان آب مخلوط کردن مورد نیاز برای به دست آوردن یک رکود معین را کاهش دهید. این می تواند منجر به کاهش نسبت سیمان آب (نسبت W/C) شود ، که منجر به افزایش استحکام و بتن با دوام تر می شود.

کاهش نسبت W/C بتن به عنوان مهمترین عامل در ساخت بتن با کیفیت بالا و با کیفیت شناخته شده است. از طرف دیگر ، گاهی اوقات ممکن است در حالی که نسبت اصلی W/C را برای کاهش هزینه ها یا گرمای هیدراتاسیون برای ریختن بتن جرم کاهش می دهد ، محتوای سیمان کاهش یابد.

ترکیبات کاهش دهنده آب همچنین باعث کاهش تفکیک و بهبود جریان بتن می شود. بنابراین ، آنها معمولاً برای برنامه های پمپاژ بتونی نیز استفاده می شوند.

ترکیبات کاهش دهنده آب به طور معمول در سه گروه قرار می گیرند: کم ، متوسط ​​و با برد بالا. این گروه ها بر اساس طیف وسیعی از کاهش آب برای ترکیب هستند. درصد کاهش آب نسبت به آب مخلوط اصلی مورد نیاز برای به دست آوردن رکود معین است (جدول 2 را ببینید).

در حالی که تمام کاهش دهنده های آب شباهت هایی دارند ، هر یک کاربرد مناسبی دارند که برای آن مناسب ترین است. در جدول 3 خلاصه ای از سه نوع ترکیبات کاهش دهنده آب ، دامنه کاهش آب و کاربردهای اصلی آنها ارائه شده است. تأثیر آنها در ورود به هوا بسته به شیمی متفاوت خواهد بود.

چگونه آنها کار می کنند

هنگامی که سیمان با آب در تماس است ، بارهای الکتریکی متفاوت در سطح ذرات سیمان یکدیگر را جذب می کنند که منجر به لخته سازی یا گروه بندی ذرات می شود. بخش خوبی از آب در این فرآیند جذب می شود و از این طریق منجر به مخلوط منسجم و کاهش رکود می شود.

مواد افزودنی کاهش دهنده آب در اصل بارهای سطحی را بر روی ذرات جامد خنثی می کنند و باعث می شوند که تمام سطوح مانند بار حمل شوند. از آنجا که ذرات با بارهای مشابه یکدیگر را دفع می کنند ، لخته سازی ذرات سیمان را کاهش می دهند و باعث پراکندگی بهتر می شوند. آنها همچنین ویسکوزیته خمیر را کاهش می دهند و در نتیجه رکود بیشتری ایجاد می شود.

در جدول 4 برخی از متداول ترین مواد مورد استفاده برای هر طیف وسیعی از کاهش دهنده آب ارائه شده است. سایر مؤلفه ها نیز بسته به محصول و تولید کننده اضافه می شوند. برخی از ترکیبات کاهش دهنده آب دارای اثرات ثانویه هستند یا با عقب ماندگی یا شتاب دهنده ها ترکیب می شوند.