تاریخ ارسال:27,نوامبر,2023

Retarder یک ماده افزودنی متداول در ساخت و ساز مهندسی است. عملکرد اصلی آن تأخیر مؤثر در وقوع پیک حرارتی هیدراتاسیون سیمان است که برای مسافت طولانی حمل و نقل، دمای بالای محیط و سایر شرایط بتن، ملات سیمان و سایر مصالح ساختمانی مفید است. حفظ انعطاف پذیری تحت شرایط، در نتیجه بهبود کیفیت ریختن بتن. هنگامی که تحت تأثیر شرایط خاص دیگر مانند شرایط آب و هوایی یا برنامه زمانی ساخت و ساز قرار می گیرد، یک کندگیر نیز باید اضافه شود که می تواند عملکرد کاری بتن را بهبود بخشد، زمان گیرش سیمان را افزایش دهد و همچنین ترک های ساختمانی را کاهش دهد. نحوه انتخاب نوع و دوز مناسب کندکننده برای تأثیرگذاری بر عملکرد بتن سیمانی، سؤالی است که قابل مطالعه است.

1. تاثیر بر زمان لخته شدن

پس از افزودن کندکننده، زمان گیرش اولیه و نهایی بتن به میزان قابل توجهی طولانی می شود. کند کننده های مختلف در دوز یکسان اثرات متفاوتی بر زمان گیرش بتن دارند و کندکننده های مختلف اثرات کندگیر متفاوتی روی بتن دارند. یک کندکننده خوب زمانی که دوز آن کم است باید اثر کند کنندگی خوبی داشته باشد. یک کندکننده ایده آل باید زمان گیرش اولیه بتن را طولانی کرده و زمان گیرش نهایی را کاهش دهد. یعنی فاصله گیرش اولیه و نهایی بتن تا حد امکان کوتاه شود.

 2.تاثیر بر کارایی مخلوط

در عمل مهندسی، به منظور انطباق با حمل و نقل و برآوردن الزامات ساخت و ساز، کندکننده اغلب به بتن اضافه می شود تا کارایی مخلوط بتن را بهبود بخشد و از دست دادن اسلامپ در طول زمان کاهش دهد. افزودن کندکننده به طور قابل توجهی یکنواختی و پایداری مخلوط را بهبود می‌بخشد، پلاستیسیته را برای مدت طولانی‌تری حفظ می‌کند، کیفیت ساخت بتن را بهبود می‌بخشد و به طور موثر از ترک‌های ناشی از انقباض اولیه بتن جلوگیری می‌کند.

3. تأثیر بر مقاومت بتن

افزودن کندکننده می تواند ذرات سیمان را به طور کامل هیدراته کند که برای افزایش مقاومت بتن در مراحل میانی و پایانی مفید است. از آنجایی که برخی کندگیرها عملکرد کاهش آب مشخصی نیز دارند، در محدوده دوز مناسب، اگر دوز بیشتر باشد، نسبت آب به سیمان مخلوط بتن کمتر می شود که به توسعه مقاومت بتن کمک می کند. در پروژه های واقعی، به دلیل دوز بیش از حد کندکننده، بتن ممکن است برای مدت طولانی گیر نکند و مقاومت بتن ممکن است الزامات طراحی را در حین پذیرش پروژه برآورده نکند. بنابراین باید به انتخاب واریته‌های کندکننده توجه کرد و دوز کندکننده را به شدت کنترل کرد. در عین حال، ما باید تطابق و سازگاری بین مواد اولیه کندگیر و بتن را نیز کاملاً در نظر بگیریم.