تاریخ ارسال: 14 اکتبر,2024

(1)پلی کربوکسیلات کاهنده آب حاوی مقدار زیادی مواد مغذی برای بقای باکتری ها و سایر میکروارگانیسم ها است. هر چه دما بالاتر باشد، تکثیر میکروارگانیسم ها آسان تر است و ترکیبات موثر درپلی کربوکسیلات کاهنده آب مصرف می شود. در صورت عدم وجود مواد نگهدارنده، زمانی که دمای محیط بیشتر از 25 باشد℃و به مدت 7 روز و زمانی که دمای محیط حدود 10 باشد نگهداری می شود℃و به مدت 28 روز نگهداری شود، محتوای باکتری در سطح 10cfu/ml است. در این زمان بتن در طول زمان تلفات زیادی و زمان گیرش کوتاهی دارد.

(2) نگهدارنده های حرفه ای یا متابی سولفیت سدیم در بازار دارای اثرات باکتری کش و ضد عفونی کننده خوبی هستند و 1‰اضافه می شود. محتوای باکتریایی کاهنده آب با مواد نگهدارنده پس از نگهداری در دمای 9-15 کمتر از 10cfu/ml است.℃به مدت 28 روز و 5 درصد اضافه می شود. محتوای باکتریایی کاهنده آب با متابی سولفیت سدیم 10-100cfu/ml پس از نگهداری در 9-15 است.℃به مدت 28 روز بتن در طول زمان و زمان گیرش تلفات معمولی دارد. بنابراین، به منظور جلوگیری ازپلی کربوکسیلات کاهش فساد آب در حین نگهداری، افزودن مواد نگهدارنده یک روش موثر است.

(3)با توجه به تست چالش ضد عفونی کنندهپلی کربوکسیلات کاهنده آب، زمانی که مقدار افزودنی دو ماده نگهدارنده 2٪ بود، محتوای باکتری در طول کل آزمایش چالش ضد عفونی <10cfu/ml بود. زمانی که مقدار افزودنی ماده نگهدارنده 1 بود‰، تعداد باکتری ها ازپلی کربوکسیلات کاهش دهنده آب با افزودن ماده نگهدارنده E16 پس از 21 روز شروع به افزایش کرد و تعداد باکتری هاپلی کربوکسیلات کاهش دهنده آب با افزودن ماده نگهدارنده 02F پس از 7 روز شروع به افزایش کرد که نشان می دهد توانایی های ضد باکتری و ضد عفونی نگهدارنده های مختلف متفاوت است. بنابراین، نوع و مقدار واقعی مواد نگهدارنده اضافه شده باید از طریق آزمایشات بر اساس شرایط نگهداری و مدت زمان خاص تعیین شود.