5. مواد مخلوط
در استفاده کنونی از سیمان در کشور من، مواد دیگر اغلب با هم مخلوط می شوند. این مواد مخلوط معمولاً شامل سرباره کوره بلند، خاکستر بادی، باند زغال سنگ، پودر زئولیت، سنگ آهک و غیره است. پس از تمرین زیاد، تایید شده است که اگر از کاهنده آب و خاکستر بادی به عنوان مواد مخلوط استفاده شود، سازگاری نسبتا خوبی با سیمان می تواند بدست آید. اگر از خاکستر آتشفشانی و گنگ زغال سنگ به عنوان مواد مخلوط استفاده شود، دستیابی به سازگاری اختلاط خوب دشوار است. برای به دست آوردن اثر کاهش آب بهتر، کاهش دهنده آب بیشتری مورد نیاز است. اگر خاکستر بادی یا زئولیت در مواد مخلوط گنجانده شود، اتلاف ناشی از اشتعال عموماً مستقیماً با ظرافت خاکستر آتشفشانی مرتبط است. هرچه تلفات ناشی از اشتعال کمتر باشد، آب بیشتری مورد نیاز است و خاصیت خاکستر آتشفشانی بالاتر است. پس از تمرین زیاد، ثابت شده است که سازگاری مواد مخلوط با سیمان و عامل کاهنده آب عمدتاً در جنبه های زیر منعکس می شود: ① اگر از سرباره برای جایگزینی خمیر سیمان استفاده شود، سیالیت خمیر قوی تر خواهد بود. نرخ جایگزینی افزایش می یابد. ② اگر خاکستر بادی مستقیماً برای جایگزینی خمیر سیمان استفاده شود، سیالیت اولیه آن می تواند پس از اینکه ماده جایگزین از 30% فراتر رفت، تا حد زیادی کاهش یابد. ③ اگر زئولیت مستقیماً برای جایگزینی سیمان استفاده شود، به راحتی می توان سیالیت اولیه خمیر را ناکافی کرد. در شرایط عادی، با افزایش نرخ جایگزینی سرباره، حفظ جریان خمیر سیمان افزایش می یابد. هنگامی که خاکستر بادی افزایش می یابد، میزان از دست دادن جریان خمیر تا حدی افزایش می یابد. هنگامی که نرخ جایگزینی زئولیت از 15% بیشتر شود، از دست دادن جریان خمیر بسیار آشکار خواهد بود.

6. تأثیر نوع افزودنی بر سیالیت خمیر سیمان
با افزودن نسبت معینی از مواد افزودنی به بتن، گروه های آبگریز مواد افزودنی به صورت جهت دار روی سطح ذرات سیمان جذب می شوند و گروه های آبدوست به محلول اشاره می کنند و در نتیجه به طور موثر یک فیلم جذب را تشکیل می دهند. به دلیل اثر جذب جهتی ماده افزودنی، سطح ذرات سیمان دارای بارهایی با علامت مشابه خواهد بود. تحت تأثیر بارهای مشابهی که یکدیگر را دفع می کنند، سیمان در مرحله اولیه افزودن آب، ساختار لخته ساز را تشکیل می دهد، به طوری که ساختار لخته می تواند از آب آزاد شود و در نتیجه سیالیت بدنه آبی را تا حد معینی بهبود می بخشد. وسعت در مقایسه با سایر افزودنی ها، ویژگی اصلی افزودنی های پلی هیدروکسی اسید این است که می توانند گروه هایی با اثرات متفاوت بر روی زنجیره اصلی تشکیل دهند. به طور کلی، ترکیبات هیدروکسی اسید تأثیر بیشتری بر سیالیت سیمان دارند. در فرآیند آماده سازی بتن با مقاومت بالا، افزودن نسبت معینی از افزودنی های پلی هیدروکسی اسید می تواند به اثرات آماده سازی بهتری دست یابد. با این حال، در فرآیند استفاده از مواد افزودنی پلی هیدروکسی اسید، الزامات نسبتاً بالایی در عملکرد مواد خام سیمان دارد. در استفاده واقعی، مخلوط مستعد ویسکوزیته و چسبیدن به ته است. در کاربری های بعدی ساختمان نیز مستعد نشت آب و طبقه بندی است. پس از قالب گیری، مستعد ناهمواری، خطوط شنی و سوراخ های هوا نیز می شود. این به طور مستقیم با ناسازگاری مواد افزودنی پلی هیدروکسی اسید با سیمان و مواد افزودنی معدنی مرتبط است. افزودنی های پلی هیدروکسی اسید، مواد افزودنی با بدترین سازگاری با سیمان در بین انواع افزودنی ها هستند.