تاریخ ارسال: 18 سپتامبر 2023

سنگدانه حجم اصلی بتن را اشغال می کند، اما مدتهاست که در مورد استاندارد قضاوت در مورد کیفیت سنگدانه، سوء تفاهمات زیادی وجود دارد و بزرگترین سوء تفاهم، نیاز به مقاومت فشاری سیلندر است. این سوء تفاهم ناشی از نقش آن در بتن است، یعنی شن و ماسه، مانند اسکلت انسان، پارامتر مهمی برای تعیین مقاومت بتن است. بنابراین، بسیاری از کتاب‌های درسی و بسیاری از استانداردها و هنجارهای رایج، همچنان مقاومت سنگدانه‌ها را 1.5 تا 1.7 برابر یا حتی 2 برابر مقاومت بتن آماده شده می‌طلبند. نویسنده بر این باور است که وقتی درجه طراحی اولیه بتن هنوز بسیار پایین است، این نیاز مطرح می شود، یعنی استحکام فشاری سیلندر سنگدانه ≥40MPa است، که بدیهی است فقط برای حذف سنگ هایی با هوازدگی شدید به عنوان سنگدانه است. با این حال، استحکام طراحی بتن تا حد زیادی بهبود یافته است، و هنوز هم رابطه بین این دو قبلی را دنبال می کند، که آشکارا به طور جدی از واقعیت جدا شده است. در واقع، بتن سنگدانه سبک در داخل و خارج از کشور تهیه و برای مهندسی اعمال شده است، و مقاومت فشاری سیلندر سنگدانه سبک وزن مورد استفاده تنها 15MPa یا کمتر است، در حالی که مقاومت بتن می تواند به 80 تا 100MPa برسد.

یکی دیگر از تصورات اشتباه مهم، حداکثر اندازه ذرات قابل استفاده برای بتن پمپ شده یا سنگ های بتن خود تراکم (SCC) است. از آنجایی که در فرآیند چنین مخلوطی که در لوله پمپ حرکت می کند و در قالب جریان می یابد، باید حرکت نسبی بین سنگ ها وجود داشته باشد، هر چه لایه فیلم روانکاری ملات ضخیم تر باشد برای حرکت نسبی بین ذرات سنگ با اندازه ذرات بزرگتر، یعنی بیشتر حجم پالپ ممکن است مورد نیاز باشد. همچنین به همین دلیل است که 19 میلی متر (3/4 اینچ بریتانیایی) حداکثر اندازه ذرات سنگ های مورد استفاده در تهیه چنین مخلوط هایی در خارج از کشور است. اگرچه حداکثر اندازه ذرات سنگ های مورد استفاده کوچک است، اما نسبت فضای خالی که باید در مخلوط پر شود، زیاد است که بین شرایط فوق نقطه تعادلی وجود دارد و مقدار ملات مورد نیاز برای مخلوط کم است.