از منظر عملکرد افزودنی های بتن می توان طبقه بندی را متوقف کرد و عمدتاً چهار شرط را لمس کرد. از طریق استفاده از افزودنی های مربوطه، می توانیم کنترل سرعت رئولوژیکی بتن را کامل کنیم. از منظر کاربرد انواع مختلف افزودنی های بتن، اثرات نیز متفاوت است. در مرحله بعد، سازندگان مواد افزودنی بتن مطابقت با افزودنی های بتن را به اشتراک می گذارند.

در این میان، عملکرد اصلی عامل بارش، کاهش مصرف آب برای نگهداری، برخورداری بتن با چگالی و خواص کشسانی بهتر و بهبود دوام کاربرد آن است.

عامل جذب کننده هوا متوقف کردن تقویت حلالیت بتن کم و تکمیل کنترل ترک های داخلی و بهینه سازی مداوم نفوذپذیری از طریق اصلاح موثر ساختار داخلی بتن است.

علاوه بر این، بسیاری از کاربردهای بتن دارای الزامات بالایی برای نفوذ ناپذیری هستند. مردم باید الزامات ساخت و ساز را از طریق استفاده از عامل بارش با کارایی بالا برای بهبود چگالی بتن برآورده کنند. علاوه بر این، آرماتور موجود در بتن مستعد خوردگی است و کارکنان مربوطه می توانند نرخ کربنات شدن بتن را با کمک بتن کنترل کنند. اگر مقدار pH در بتن روند نزولی نشان دهد، مشکل زنگ زدگی میله فولادی مربوطه نیز در محدوده وسیعی جلوگیری خواهد شد.

با توجه به انواع مختلف، انتخاب افزودنی های بتن نیز تفاوت های آشکاری را نشان خواهد داد. برای نشان دادن اثر عملی کار، کارکنان مربوطه باید کنترل معقول نسبت مواد افزودنی را از طریق خصوصیات مختلف بتن متوقف کنند و بهبود مؤثر عملکرد خود بتن را حفظ کنند. از جمله عوامل کاهنده آب، افزودنی بتن است که می تواند مصرف آب اختلاط را در شرایطی که اسلامپ بتن اساساً بدون تغییر باشد، کاهش دهد. پس از افزودن مخلوط بتن، می تواند ذرات سیمان را پراکنده کند، کارایی آن را بهبود بخشد، مصرف آب واحد را کاهش دهد و سیالیت مخلوط بتن را بهبود بخشد. یا برای صرفه جویی در مصرف سیمان، واحد مصرف سیمان را کاهش دهید.