اصل کار عامل کاهنده آب با کارایی بالا:

 (1) پراکندگی: عامل کاهنده آب به طور جهت روی سطح ذرات سیمان جذب می شود و باعث می شود آنها بار مشابهی را حمل کنند تا دافعه الکترواستاتیکی ایجاد کنند که باعث می شود ذرات سیمان با یکدیگر پراکنده شوند و ساختار لخته سازی تشکیل شده توسط سیمان را از بین می برد. دوغاب سیمان، و بخشی از آب پیچیده شده را آزاد می کند. به طور موثر سیالیت مخلوط بتن را افزایش می دهد.

 (2) اثر روان کننده: عامل کاهنده آب دارای یک گروه آبدوست بسیار قوی است که یک لایه آب روی سطح ذرات سیمان تشکیل می دهد و مقاومت لغزشی بین ذرات سیمان را کاهش می دهد و در نتیجه سیالیت بتن را بیشتر می کند.

 (3) مانع استریک: عامل کاهنده آب دارای زنجیره های جانبی پلی اتر آبدوست است که یک لایه جذب سه بعدی آبدوست را روی سطح ذرات سیمان تشکیل می دهد و باعث ایجاد مانع فضایی بین ذرات سیمان می شود و در نتیجه از خواص خوب بتن اطمینان حاصل می کند. رکود

 (4) اثر کند رهش شاخه های کوپلیمر شده پیوندی: در طول فرآیند تولید و آماده سازی عوامل کاهنده آب جدید، زنجیره های منشعب با عملکردهای خاص اضافه می شود. این زنجیره منشعب نه تنها اثر بازدارندگی فضایی دارد، بلکه می‌تواند در طول هیدراتاسیون بالای سیمان نیز مورد استفاده قرار گیرد. اسیدهای پلی کربوکسیلیک با اثرات پراکندگی در یک محیط قلیایی آزاد می شوند که اثر پراکندگی ذرات سیمان را بهبود می بخشد و به طور موثر اتلاف اسلامپ بتن را در مدت زمان معینی کنترل می کند.