تاریخ ارسال: 12، اوت، 2024
1. عامل کاهنده آب با کارایی بالا مبتنی بر پلی کربوکسیلیک اسید با عامل کاهنده آب با کارایی بالا مبتنی بر نفتالین از این نظر متفاوت است:
اولین مورد، تنوع و قابلیت تنظیم ساختار مولکولی است. دوم تمرکز بیشتر و بهبود مزایای عوامل کاهنده آب با راندمان بالا و دستیابی به فرآیندهای تولید سبز و بدون آلودگی است.
از مکانیسم اثر، ساختار مولکولی عامل کاهنده آب پلی کربوکسیلیک اسید به شکل شانه است. گروه آنیونی قطبی قوی "لنگر" در زنجیره اصلی برای جذب بر روی ذرات سیمان استفاده می شود. شانه ای که به سمت بیرون کشیده می شود توسط بسیاری از زنجیره های شاخه پشتیبانی می شود. ساختار دندان اثر آرایش فضایی کافی برای پراکندگی بیشتر ذرات سیمان را فراهم می کند. در مقایسه با دافعه الکتریکی لایه الکتریکی دوگانه عوامل کاهنده آب مبتنی بر نفتالین، مانع فضایی پراکندگی را بسیار طولانی‌تر نگه می‌دارد.
با تغییر مناسب ساختار شانه عامل کاهنده آب پلی کربوکسیلات و تغییر مناسب چگالی و طول زنجیره های جانبی، می توان یک عامل کاهنده آب بالا و با مقاومت اولیه بالا مناسب برای اجزای پیش ساخته به دست آورد.
عوامل کاهنده آب مبتنی بر پلی کربوکسیلیک اسید را می توان بر اساس الزامات تنظیم و تغییر داد تا به هدف تغییر عملکرد، به جای استفاده از ترکیب ساده برای اصلاح، دست یافت. بر اساس این درک، ممکن است الهام بخش ما برای بهبود فناوری کاربردی در آینده باشد.
2. سازگاری عوامل کاهنده آب بر پایه پلی کربوکسیلیک اسید با مواد سیمانی:
انواع مختلف سیمان دارای نقاط اشباع فوق روان کننده های مبتنی بر پلی کربوکسیلیک اسید بسیار متفاوت هستند، بنابراین یافتن نقاط اشباع سیمان های مختلف بسیار مهم است. با این حال، اگر کاربر تصریح کند که فقط 1.0٪ مجاز به افزودن است، اگر سیمان انتخاب شده در این دوز سازگار نباشد، رسیدگی به آن برای ارائه دهنده مواد افزودنی دشوار خواهد بود و روش ترکیب اغلب تأثیر کمی دارد.
خاکستر سطح اول سازگاری خوبی دارد، در حالی که خاکستر سطح دوم و سوم اغلب مناسب نیستند. در این زمان، حتی اگر مقدار پلی کربوکسیلیک اسید افزایش یابد، اثر آن آشکار نیست. اغلب زمانی که نوع خاصی از سیمان یا خاکستر بادی سازگاری ضعیفی با مواد افزودنی دارد و شما هنوز کاملاً راضی نیستید که به مخلوط دیگری تغییر دهید، ممکن است در نهایت مجبور شوید ماده سیمانی را جایگزین کنید.
3. مشکل محتوای گل در ماسه:
هنگامی که محتوای گل ماسه زیاد باشد، میزان کاهش آب عامل کاهنده آب مبتنی بر پلی کربوکسیلات به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. استفاده از عوامل کاهش دهنده آب مبتنی بر نفتالین اغلب با افزایش دوز حل می شود، در حالی که عوامل کاهش دهنده آب مبتنی بر پلی کربوکسیلیک اسید با افزایش دوز به طور قابل توجهی تغییر نمی کنند. در بسیاری از موارد که سیالیت به حد لازم نرسیده است، بتن شروع به خونریزی کرده است. در این زمان، تأثیر سرعت تنظیم شن، افزایش محتوای هوا یا افزودن غلیظ کننده چندان خوب نخواهد بود. بهترین راه کاهش محتوای گل است.
زمان ارسال: اوت-12-2024
