Ημερομηνία δημοσίευσης: 27, Δεκ. 2021

Το όνομα «εγώ» είναιλιγνίνη, το οποίο υπάρχει ευρέως στα κύτταρα των ξυλωδών φυτών, των βοτάνων και όλων των αγγειακών φυτών και άλλων λιγνοποιημένων φυτών και παίζει ρόλο στην ενίσχυση των φυτικών ιστών.

Ο «φυτικός σκελετός» του «εγώ»

Στη φύση, το «εγώ» συνυπάρχει πάντα με την κυτταρίνη και την ημικυτταρίνη, δουλεύοντας μαζί για την κατασκευή ενός φυτικού σκελετού. Οι άνθρωποι με χωρίζουν σε τρεις τύπους:λιγνίνη σκληρού ξύλου, λιγνίνη κωνοφόρωνκαιφυτική λιγνίνη. Σε γενικές γραμμές, το "εγώ" κατανέμεται τακτικά στα φυτικά κύτταρα. Η συγκέντρωση του «Ι» στο μεσοκυττάριο στρώμα είναι η υψηλότερη, η συγκέντρωση του εσωτερικού στρώματος του δευτερεύοντος τοιχώματος είναι η δεύτερη και η συγκέντρωση μέσα στο κύτταρο είναι η μικρότερη. Ως ο τρίτος μεγαλύτερος οργανικός πόρος στη φύση, αν και το "I" χρησιμοποιήθηκε από τους ανθρώπους πριν από χιλιάδες χρόνια, δεν έχει αξιοποιηθεί ευρέως μέχρι στιγμής.

«Εγώ» στη βιομηχανική παραγωγή

Στην Κίνα, το «εγώ» μπορεί να αναχθεί στην εφεύρεση της χαρτοποιίας. Ο σκοπός της πολτοποίησης και της χαρτοποιίας είναι η συγκράτηση της κυτταρίνης και της ημικυτταρίνης και η αφαίρεση του «Ι». Οι πρώτες ύλες περιλαμβάνουν άχυρο σίτου, άχυρο ρυζιού, καλάμι, ζαχαροκάλαμο κ.λπ. Μεγάλη ποσότητα «Ι» που παράγεται από την παραδοσιακή βιομηχανία χαρτιού της Κίνας υπάρχει στα υγρά απορριμμάτων χαρτοποιίας και η άμεση απόρριψη θα προκαλέσει σοβαρά προβλήματα ρύπανσης και η μεγάλη ποσότητα των λυμάτων έχει γίνει μείζον πρόβλημα στην επεξεργασία οικιακών βιομηχανικών λυμάτων.

Υπάρχουν δύο κύριες πτυχές των ξένων σχετικών βιομηχανιών. Από τη μία πλευρά, το «εγώ» στο ξύλο διαχωρίζεται από την υδρόλυση του ξύλου. αφετέρου, στοχεύει στο πρόβλημα των λυμάτων της χαρτοποιίας. Οι ξένες χώρες έχουν αναπτύξει ένα σύνολο διαδικασιών επεξεργασίας υγρών απορριμμάτων για την παραγωγή χαρτιού ξύλου. Πρώτα, το "I" στο απόβλητο υγρό ανακυκλώνεται από αλκάλια και στη συνέχεια το ανακτημένο I χρησιμοποιείται για καύση και παροχή ενέργειας. Αυτό επιτυγχάνεται στο μέγιστο βαθμό με βάση την επίλυση του προβλήματος της ρύπανσης. Εξοικονομεί ενέργεια.

Διαχωρισμός και εξαγωγή του «εγώ»

Προκειμένου να βελτιωθεί η αποτελεσματική χρήση του «εγώ», επιστήμονες στο εσωτερικό και στο εξωτερικό μελετούν ενεργά τον διαχωρισμό και την εξαγωγή του «εγώ». Στη βιομηχανική παραγωγή, γενικά διαχωριζόμαστε και εξάγουμε όταν χρησιμοποιείται κυτταρίνη. Από την σκοπιά της επιστημονικής έρευνας, οι άνθρωποι διαχωρίζουν και εξάγουν το «Ι» προκειμένου να λάβουν δείγματα με υψηλότερη καθαρότητα ή δείγματα με συγκεκριμένες δομές και ιδιότητες.

Σε γενικές γραμμές, υπάρχουν δύο κύριοι τύποι διαχωρισμού του «εγώ»: ο ένας είναι να διαλύονται τα άλλα συστατικά εκτός από εμένα στο σώμα του φυτού και στη συνέχεια να φιλτράρονται για να διαχωριστεί το αδιάλυτο «εγώ». Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η βιομηχανία υδρόλυσης ξύλου. Το στοιχείο υδρολύεται σε γλυκόζη υπό τη δράση οξέος και το «Ι» διαχωρίζεται ως υπόλειμμα της υδρόλυσης. Το άλλο είναι να διαλύσουμε το «Ι» στο σώμα του φυτού, να διαχωρίσουμε άλλα συστατικά και μετά να κατακρημνίσουμε για να πάρουμε το «Ι».

Ο τελευταίος τύπος διαχωρισμού είναι κοινός στη διαδικασία πολτοποίησης της χαρτοποιίας. Υποδιαιρείται σε δύο τύπους μεθόδων διαχωρισμού. Το αρχικό "I" σουλφονώνεται σε υδατοδιαλυτόλιγνοσουλφονικό, και στη συνέχεια να υποβληθεί σε επεξεργασία με γάλα ασβέστη, το "I" μπορεί να κατακρημνιστεί. το τελευταίο μαγειρεύεται με πηχτή καυστική σόδα σε υψηλή θερμοκρασία, ή ψιλοκομμένο άχυρο ρυζιού ή άχυρο σιταριού. Αλλάξτε το «Ι» σε αλκαλικό «Ι», φιλτράρετε την κυτταρίνη και, στη συνέχεια, επεξεργαστείτε με οξύ το υπόλοιπο διάλυμα για να κατακρημνιστεί το «Ι».

Η «τριπλή προσωπικότητα» του «εγώ» και πολλές ειδικότητες

Το "I" είναι μια πολυμερής ένωση τρισδιάστατου δικτύου πολυφαινόλης με δομική μονάδα το φαινυλοπροπάνιο. Έχει τριπλή προσωπικότητα (δηλαδή τρεις βασικές δομές): δομή γουαϊακυλίου, δομή συριγγυλίου και δομή π-υδροξυφαινυλίου. I Η σύνθεση των στοιχείων ποικίλλει ανάλογα με τα είδη φυτών και τις μεθόδους διαχωρισμού.

Υπάρχουν πολλές λειτουργικές ομάδες στη δομή του «Ι» (αρωματικές ομάδες, φαινολικές υδροξυλομάδες, αλκοολικές υδροξυλομάδες, ομάδες καρβονυλίου, μεθοξυ ομάδες, καρβοξυλομάδες, ομάδες αλδεΰδης, συζευγμένοι διπλοί δεσμοί και άλλες δραστικές ομάδες), οι οποίες επιτρέπουν το «Ι να υποστεί μια ποικιλία χημικών αντιδράσεων, όπως: οξείδωση, αναγωγή, υδρόλυση, αλκοόλυση, οξέωση, φωτόλυση, ακυλίωση, αλκυλίωση, νίτρωση, αιθεροποίηση, σουλφονίωση, πολυσυμπύκνωση ή συμπολυμερισμός μοσχεύματος.

Η ρητίνη που συντίθεται με το "I" ως πρώτη ύλη έχει χαμηλότερο κόστος από τη φαινολική ρητίνη στην παραγωγή γενικών χυτευμένων εξαρτημάτων και έχει μια ορισμένη βιομηχανική αξία. Στολιγνίνηλάτεξ που συν-καθιζάνει από το "I" και το φυσικό καουτσούκ λάτεξ, το "I" δρα ως ενισχυτικό παράγοντα, αντικαθιστώντας έτσι την πιο ακριβή αιθάλη και μειώνοντας το κόστος των προϊόντων από καουτσούκ. Το "I" μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ως πρώτη ύλη για την παραγωγή χημικών πεδίων πετρελαίου για τη βελτίωση του ρυθμού ανάκτησης πετρελαίου και της ποιότητας του πετρελαίου της εξόρυξης πετρελαιοειδών.

Επιπλέον, το "I" μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ως επιφανειοδραστικά, πρόσθετα λιπασμάτων, παρασιτοκτόνα βραδείας αποδέσμευσης, ρυθμιστές ανάπτυξης φυτών κ.λπ. Με την εμβάθυνση της επιστημονικής έρευνας, θα έχω όλο και περισσότερες ευκαιρίες να αναδείξω τις δεξιότητές μου.