Ημερομηνία ανάρτησης:14, Οκτ,2024

(1)Πολυκαρβοξυλικό Ο μειωτής νερού περιέχει μεγάλη ποσότητα θρεπτικών συστατικών για την επιβίωση βακτηρίων και άλλων μικροοργανισμών. Όσο υψηλότερη είναι η θερμοκρασία, τόσο πιο εύκολο είναι για τους μικροοργανισμούς να αναπαραχθούν και τόσο πιο γρήγορα είναι τα αποτελεσματικά συστατικάπολυκαρβοξυλικό καταναλώνονται μειωτήρας νερού. Σε περίπτωση απουσίας συντηρητικών, όταν η θερμοκρασία περιβάλλοντος είναι μεγαλύτερη από 25°C℃και αποθηκεύεται για 7 ημέρες και όταν η θερμοκρασία περιβάλλοντος είναι περίπου 10℃και αποθηκεύεται για 28 ημέρες, η περιεκτικότητα σε βακτήρια είναι στο επίπεδο των 10cfu/ml. Αυτή τη στιγμή το σκυρόδεμα έχει μεγάλη απώλεια με την πάροδο του χρόνου και μικρό χρόνο πήξης.

(2) Τα επαγγελματικά συντηρητικά ή το μεταδιθειώδες νάτριο στην αγορά έχουν καλά βακτηριοκτόνα και αντισηπτικά αποτελέσματα και 1‰προστίθεται. Η βακτηριακή περιεκτικότητα του μειωτήρα νερού με συντηρητικά είναι <10cfu/ml μετά την αποθήκευση στους 9-15℃για 28 ημέρες και προστίθεται 5%. Η βακτηριακή περιεκτικότητα του μειωτήρα νερού με μεταδιθειώδες νάτριο είναι 10-100 cfu/ml μετά την αποθήκευση στους 9-15℃για 28 ημέρες. Το σκυρόδεμα έχει κανονική απώλεια με την πάροδο του χρόνου και του χρόνου πήξης. Επομένως, προκειμένου να αποτραπεί ηπολυκαρβοξυλικό μείωση του νερού από την αλλοίωση κατά την αποθήκευση, η προσθήκη συντηρητικών είναι μια αποτελεσματική μέθοδος.

(3)Σύμφωνα με την αντισηπτική δοκιμασία πρόκλησης τουπολυκαρβοξυλικό μειωτήρα νερού, όταν η ποσότητα προσθήκης των δύο συντηρητικών ήταν 2%, η περιεκτικότητα σε βακτήρια κατά τη διάρκεια ολόκληρης της δοκιμής πρόκλησης αντισηπτικού ήταν <10cfu/ml. όταν η ποσότητα προσθήκης του συντηρητικού ήταν 1‰, ο αριθμός των βακτηρίων τουπολυκαρβοξυλικό ο μειωτής νερού με την προσθήκη του συντηρητικού Ε16 άρχισε να αυξάνεται μετά από 21 ημέρες και ο αριθμός των βακτηρίων τουπολυκαρβοξυλικό ο μειωτής νερού με την προσθήκη του συντηρητικού 02F άρχισε να αυξάνεται μετά από 7 ημέρες, υποδεικνύοντας ότι οι βακτηριοκτόνες και αντισηπτικές ικανότητες των διαφορετικών συντηρητικών είναι διαφορετικές. Επομένως, ο πραγματικός τύπος και η ποσότητα των συντηρητικών που προστίθενται πρέπει να καθοριστούν μέσω πειραμάτων με βάση τις συγκεκριμένες συνθήκες αποθήκευσης και τη διάρκεια.