Ημερομηνία δημοσίευσης: 26, Αυγούστου 2024
1. Σύνθεση ορυκτών
Οι κύριοι παράγοντες είναι η περιεκτικότητα σε C3A και C4AF. Εάν η περιεκτικότητα αυτών των συστατικών είναι σχετικά χαμηλή, η συμβατότητα του τσιμέντου και του μειωτήρα νερού θα είναι σχετικά καλή, μεταξύ των οποίων το C3A έχει μια σχετικά ισχυρή επίδραση στην προσαρμοστικότητα. Αυτό οφείλεται κυρίως στο ότι ο μειωτήρας νερού προσροφά πρώτα τα C3A και C4AF. Επιπλέον, ο ρυθμός ενυδάτωσης του C3A είναι ισχυρότερος από αυτόν του C4AF και αυξάνεται με την αύξηση της λεπτότητας του τσιμέντου. Εάν περιέχονται περισσότερα συστατικά C3A στο τσιμέντο, αυτό θα οδηγήσει άμεσα σε μια σχετικά μικρή ποσότητα νερού διαλυμένου σε θειικά, με αποτέλεσμα τη μείωση της ποσότητας των παραγόμενων θειικών ιόντων.
2. Λεπτότητα
Εάν το τσιμέντο είναι λεπτότερο, η ειδική επιφάνεια του θα είναι σχετικά μεγάλη και το φαινόμενο κροκίδωσης θα γίνει πιο εμφανές. Προκειμένου να αποφευχθεί αυτή η δομή κροκίδωσης, πρέπει να προστεθεί σε αυτήν μια ορισμένη ποσότητα μειωτήρα νερού. Προκειμένου να επιτευχθεί επαρκής επίδραση ροής, είναι απαραίτητο να αυξηθεί η χρήση του μειωτήρα νερού σε κάποιο βαθμό. Υπό κανονικές συνθήκες, εάν το τσιμέντο είναι λεπτότερο, η ειδική επιφάνεια του τσιμέντου είναι σχετικά υψηλή και η επίδραση του μειωτήρα νερού στην κορεσμένη ποσότητα τσιμέντου θα αυξηθεί, καθιστώντας δύσκολη τη διασφάλιση της ρευστότητας της πάστας τσιμέντου. Επομένως, στην πραγματική διαδικασία διαμόρφωσης σκυροδέματος με υψηλή αναλογία νερού-τσιμέντου, η αναλογία νερού προς επιφάνεια θα πρέπει να ελέγχεται προσεκτικά για να διασφαλιστεί ότι το τσιμέντο και οι μειωτήρες νερού έχουν ισχυρή προσαρμοστικότητα.
3. Διαβάθμιση σωματιδίων τσιμέντου
Η επίδραση της διαβάθμισης των σωματιδίων τσιμέντου στην προσαρμοστικότητα του τσιμέντου αντικατοπτρίζεται κυρίως στη διαφορά στην περιεκτικότητα σε λεπτή σκόνη στα σωματίδια τσιμέντου, ιδιαίτερα στην περιεκτικότητα σε σωματίδια μικρότερα από 3 μικρά, η οποία έχει την πιο άμεση επίδραση στην προσρόφηση των μειωτών νερού. Η περιεκτικότητα σε σωματίδια μικρότερα από 3 μικρά στο τσιμέντο ποικίλλει σημαντικά ανάλογα με τους διαφορετικούς κατασκευαστές τσιμέντου και συνήθως κατανέμεται μεταξύ 8-18%. Μετά τη χρήση του συστήματος μύλου ανοιχτής ροής, η ειδική επιφάνεια του τσιμέντου έχει βελτιωθεί σημαντικά, γεγονός που έχει τον πιο άμεσο αντίκτυπο στην προσαρμοστικότητα του τσιμέντου και των μειωτών νερού.
4. Στρογγυλότητα σωματιδίων τσιμέντου
Υπάρχουν πολλοί τρόποι βελτίωσης της στρογγυλότητας του τσιμέντου. Στο παρελθόν, τα σωματίδια τσιμέντου συνήθως αλέθονταν για να αποφευχθεί η λείανση των άκρων και των γωνιών. Ωστόσο, στην πραγματική διαδικασία λειτουργίας, ένας μεγάλος αριθμός λεπτών σωματιδίων σκόνης είναι επιρρεπείς στην εμφάνιση, γεγονός που έχει πολύ άμεσο αντίκτυπο στην απόδοση του τσιμέντου. Προκειμένου να λυθεί αποτελεσματικά αυτό το πρόβλημα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί απευθείας η τεχνολογία λείανσης στρογγυλής χαλύβδινης σφαίρας, η οποία μπορεί να βελτιώσει σημαντικά τη σφαιροποίηση των σωματιδίων τσιμέντου, να μειώσει τις απώλειες λειτουργίας και να συντομεύσει το χρόνο λείανσης τσιμέντου. Αφού βελτιωθεί η στρογγυλότητα των σωματιδίων τσιμέντου, αν και η επίδραση στην κορεσμένη δόση του μειωτήρα νερού δεν είναι πολύ μεγάλη, μπορεί να βελτιώσει την αρχική ρευστότητα της πάστας τσιμέντου σε μεγάλο βαθμό. Αυτό το φαινόμενο θα είναι πιο εμφανές όταν η ποσότητα του μειωτήρα νερού που χρησιμοποιείται είναι μικρή. Επιπλέον, μετά τη βελτίωση της στρογγυλότητας των σωματιδίων τσιμέντου, η ρευστότητα της πάστας τσιμέντου μπορεί επίσης να βελτιωθεί σε κάποιο βαθμό.
5. Μικτά υλικά
Στην τρέχουσα χρήση του τσιμέντου στη χώρα μου, άλλα υλικά συχνά αναμιγνύονται μεταξύ τους. Αυτά τα μικτά υλικά περιλαμβάνουν συνήθως σκωρία υψικαμίνου, ιπτάμενη τέφρα, κάρβουνο, σκόνη ζεόλιθου, ασβεστόλιθο κ.λπ. Μετά από αρκετή πρακτική, έχει επιβεβαιωθεί ότι εάν ο μειωτήρας νερού και η ιπτάμενη τέφρα χρησιμοποιούνται ως μικτά υλικά, η σχετικά καλή προσαρμοστικότητα του τσιμέντου μπορεί να να αποκτηθεί. Εάν η ηφαιστειακή τέφρα και το γκάζι άνθρακα χρησιμοποιούνται ως μικτά υλικά, είναι δύσκολο να επιτευχθεί καλή προσαρμοστικότητα ανάμειξης. Για να επιτευχθεί καλύτερο αποτέλεσμα μείωσης του νερού, απαιτείται περισσότερος μειωτής νερού. Εάν στο ανάμεικτο υλικό περιλαμβάνεται ιπτάμενη τέφρα ή ζεόλιθος, η απώλεια κατά την ανάφλεξη σχετίζεται γενικά άμεσα με τη λεπτότητα της ηφαιστειακής τέφρας. Όσο μικρότερη είναι η απώλεια κατά την ανάφλεξη, τόσο περισσότερο νερό απαιτείται και τόσο μεγαλύτερη είναι η ιδιότητα της ηφαιστειακής τέφρας. Μετά από πολλή εξάσκηση, έχει αποδειχθεί ότι η προσαρμοστικότητα των μικτών υλικών στο τσιμέντο και τον παράγοντα μείωσης του νερού αντικατοπτρίζεται κυρίως στις ακόλουθες πτυχές: ① Εάν χρησιμοποιείται σκωρία για την αντικατάσταση της πάστας τσιμέντου, η ρευστότητα της πάστας θα είναι ισχυρότερη καθώς αυξάνεται το ποσοστό αντικατάστασης. ② Εάν η ιπτάμενη τέφρα χρησιμοποιείται απευθείας για την αντικατάσταση της πάστας τσιμέντου, η αρχική της ρευστότητα μπορεί να μειωθεί σημαντικά αφού το υλικό αντικατάστασης υπερβεί το 30%. ③ Εάν ο ζεόλιθος χρησιμοποιείται απευθείας για την αντικατάσταση του τσιμέντου, είναι εύκολο να προκληθεί ανεπαρκής αρχική ρευστότητα της πάστας. Υπό κανονικές συνθήκες, με την αύξηση του ρυθμού αντικατάστασης της σκωρίας, η συγκράτηση της ροής της τσιμεντοπολτού θα ενισχυθεί. Όταν αυξάνεται η ιπτάμενη τέφρα, ο ρυθμός απώλειας ροής της πάστας θα αυξηθεί σε κάποιο βαθμό. Όταν ο ρυθμός αντικατάστασης του ζεόλιθου ξεπεράσει το 15%, η απώλεια ροής της πάστας θα είναι πολύ εμφανής.
6. Η επίδραση του τύπου πρόσμειξης στη ρευστότητα του τσιμεντοπολτού
Προσθέτοντας μια ορισμένη αναλογία προσμείξεων στο σκυρόδεμα, οι υδρόφοβες ομάδες των προσμείξεων θα προσροφηθούν κατευθυντικά στην επιφάνεια των σωματιδίων τσιμέντου και οι υδρόφιλες ομάδες θα δείχνουν προς το διάλυμα, σχηματίζοντας έτσι αποτελεσματικά ένα φιλμ προσρόφησης. Λόγω της κατευθυντικής επίδρασης προσρόφησης του μίγματος, η επιφάνεια των σωματιδίων τσιμέντου θα έχει φορτία του ίδιου πρόσημου. Υπό την επίδραση όμοιων φορτίων που απωθούνται μεταξύ τους, το τσιμέντο θα σχηματίσει μια διασπορά της δομής των κροκιδωμάτων στο αρχικό στάδιο της προσθήκης νερού, έτσι ώστε η δομή του κροκιδώματος να μπορεί να απελευθερωθεί από το νερό, βελτιώνοντας έτσι τη ρευστότητα του υδατικού σώματος σε ένα ορισμένο σημείο. έκταση. Σε σύγκριση με άλλα πρόσμικτα, ένα κύριο χαρακτηριστικό των προσμείξεων πολυυδροξυ οξέος είναι ότι μπορούν να σχηματίσουν ομάδες με διαφορετικά αποτελέσματα στην κύρια αλυσίδα. Γενικά, τα πρόσμικτα υδροξυοξέων έχουν μεγαλύτερη επίδραση στη ρευστότητα του τσιμέντου. Στη διαδικασία παρασκευής σκυροδέματος υψηλής αντοχής, η προσθήκη ορισμένης αναλογίας προσμείξεων πολυυδροξυοξέων μπορεί να επιτύχει καλύτερα αποτελέσματα προετοιμασίας. Ωστόσο, στη διαδικασία χρήσης προσμείξεων πολυυδροξυοξέων, έχει σχετικά υψηλές απαιτήσεις στην απόδοση των πρώτων υλών τσιμέντου. Στην πραγματική χρήση, το μείγμα είναι επιρρεπές σε ιξώδες και κολλάει στον πυθμένα. Στη μεταγενέστερη χρήση του κτιρίου, είναι επίσης επιρρεπές σε διαρροή νερού και διαστρωμάτωση. Μετά το ξεκαλούπωμα, είναι επίσης επιρρεπές σε τραχύτητα, γραμμές άμμου και τρύπες αέρα. Αυτό σχετίζεται άμεσα με την ασυμβατότητα των προσμείξεων πολυυδροξυοξέων με πρόσμικτα τσιμέντου και ορυκτών. Τα πρόσμικτα πολυυδροξυοξέων είναι τα πρόσμικτα με τη χειρότερη προσαρμοστικότητα στο τσιμέντο μεταξύ όλων των τύπων προσμείξεων.
Ώρα δημοσίευσης: Αυγ-26-2024
